Organizator: Portal www.Sztuka-Architektury.pl
Współorganizatorzy: Bunkier Sztuki, Łódź Art Center, Stowarzyszenie Twórców i Producentów Sztuki Oddział Szczecin, SARP Oddział Szczecin, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, Galeria SARP Katowice, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, Galeria Arsenał, Ośrodek Brama Grodzka Teatr NN w Lublinie, Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie, Instytut Architektury i Urbanistyki WSG w Bydgoszczy, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu.
Sponsorzy: Velux Polska, Rheinzink Polska
Terminy:
Harmonogram ArchFilmFest III edycja wiosna 2009
18, 19, 20, 21 maja 2009
CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, początek seansów - godzina 18.00
26, 27, 28, 29 maja 2009
Muzeum Architektury we Wrocławiu, początek seansów - godzina 18.00
Dzień pierwszy
Temat: Język emocji
Filmy:
1. Architekci dekonstrukcji, USA, 2001, 56 min.
Film przygotowany przez znaną, nowojorską firmę Michael Blackwood. Opowiada o powstaniu ruchu architektury dekonstrukcji. Prezentuje odniesienia tego ruchu do historyzującego postmodernizmu i uwikłanego w politykę konstruktywizmu. Pokazuje związki tego ruchu z filozofią Jacquesa Derridy. Wskazuje też na różne nurty w kręgu architektury dekonstrukcji – od Petera Eisenmanna po Franka Gehrego. Zajmuje się także niezwykłym fenomenem zbiorowego wystąpienia grupy architektów, którym udaje się zbudować spójny program, a następnie wcielić go w życie przekształcając później sukces ideowy w towar rynkowy. W filmie występują Peter Eisenman, Frank Gehry, Zaha Hadid, Coop Himmelblau, Rem Koolhaas, Daniel Libeskind, Michael Sorkin, Bernard Tschumi, Hajime Yatsuka, Jacques Derrida.
2. Muzeum Żydowskie w Berlinie. Oprowadza Daniel Libeskind. USA, 2002, 56 min.
Jeden z czołowych architektów dekonstrukcji oprowadza po obiekcie, którego budowa zajęła mu ponad 10 lat. Jego rozmówcą jest nowojorski krytyk architektury Alan Riding. W czasie przechadzki architekt omawia cały zestaw architektonicznych i filozoficznych idei, które doprowadziły go do wybudowania jednego z najbardziej niezwykłych dzieł architektury współczesnej oraz atrakcji turystycznej przyciągającej do Berlina miliony turystów. Film pokazuje, jak idee zaprezentowane na nowojorskiej wystawie w MoMa w 1988 roku, znalazły swoje odzwierciedlenie w zrealizowanym obiekcie.
Dzień drugi
Temat: Cyfrowy barok?
Film: Szkice Franka Gehrego – 84 minuty. USA.2005.
Legendarny film zrealizowany, na prośbę Gehrego, przez jego przyjaciela – znanego reżysera Sydneya Pollacka. Przez 5 lat reżyser śledził proces przekształcania się odręcznych szkiców Gehrego w realizowane budynki, obserwując pracę architekta. Dzięki przyjaźni obu twórców dokument pozwala nie tylko na poznanie twórczości Gehrego, ale także na osobiste spotkanie ze znanym architektem.
Dzień trzeci
Temat: Ojcowie ikon.
Filmy:
1. Na krawędzi. Historia Opery w Sydney. Australia 1998. 56 min.
Fascynująca i tragiczna historia powstania budynku Opery – dzisiejszego symbolu Australii oraz Sydney. Gorzki smak bezkompromisowości i twórczego podejścia do architektury oraz zwycięstwo i porażka Utzona jako architekta w pięknie sfotografowanym filmie Daryl Dellor.
2. Profil. Jan Kaplicky. Czechy. 2007. 50 min.
Wzloty i upadki wielkiego, zmarłego na początku 2009 roku architekta czeskiego, emigranta, któremu nigdy nie udało się powrócić do Pragi. Jego najlepsze obiekty zostały w Birmingham oraz w Londynie. Śmierć zastała go w trakcie realizacji jego największego marzenia – wybudowania Biblioteki Narodowej w Pradze na podstawie projektu – zwycięzcy konkursu z 2007 roku. Piękny portret architekta pesymisty, nieugiętego eksperymentatora.
Dzień czwarty
Temat: Cyfrowy barok?
Film: Jeden dzień z Zahą Hadid – 56 minut. USA. 2004.
Zaha Hadid opisuje historię swojego rozwoju twórczego oprowadzając po wystawie "Zaha Hadid has Arrived" w wiedeńskim MAK (Museum für Angewandte Kunst). Iracka architekta analizuje swoje realizacje – m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej w Rzymie, fabrykę BMW w Lipsku czy Centrum Nauki w Wolfsburgu. Hadid wprowadza widza w tajniki swojej twórczości przerywając wywód osobistymi uwagami na temat kariery oraz architektury. Film kończy się analizą bimorficznej rzeźby „Ice Storm”, która jest syntezą jej podejścia do formy architektonicznej.
