Coraz więcej obiektów powstałych w II połowie XX wieku nie spełnia już założonych im funkcji. Niektóre, choć architektonicznie cenne, jako zdewastowane ulegają wyburzeniu (jak choćby katowicki dworzec kolejowy). Inne, docenione przez współczesnych użytkowników, dostają szansę na nowe życie. Jedną z modernizacji ostatnich lat przeprowadzono w Rzeszowie, w budynku Filharmonii Podkarpackiej, wybudowanej na przełomie lat 60-tych i 70-tych XX wieku. Film o tym obiekcie autorstwa zespołu filmowego Para można oglądać w portalu architektonicznym www.bryla.pl
Historia funkcjonowania gmachu Filharmonii w Rzeszowie rozpoczyna się w styczniu 1974 roku, kiedy otwarto nowoczesny obiekt, powstały według zwycięskiego projektu, wyłonionego w konkursie architektonicznym. Jego autorami byli słynni warszawscy architekci - „Tygrysy” (Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki), a sala koncertowa Filharmonii na 800 osób zyskała sławę jednego z najlepszych tego typu obiektów w Polsce.
- Przez kolejnych ponad 30 lat Filharmonia nie była gruntownie remontowana, natomiast zmiana przepisów przeciwpożarowych spowodowała, że Filharmonia w takim stanie nie mogła już funkcjonować – mówi Paweł Stochmal, dyrektor techniczny Filharmonii Podkarpackiej. – Remont z gruntowną przebudową miał obejmować również dostosowanie obiektu do różnych form artystycznych, jednak najważniejszą kwestią od początku była akustyka, która do tej pory cieszyła się dużym uznaniem wśród melomanów i znawców muzyki w Polsce.
Projekt przebudowy miał za zadanie pogodzić te założenia. Jego autorzy – architekci z firmy projektowej KKM Kozień Architekci wyjaśniają w filmie swoje podejście do zastanego obiektu oraz koncepcję przebudowy pod kątem oczekiwań współczesnych użytkowników.
- Wyjątkowe walory formalne obiektu stanowiły dla nas pretekst do pewnego, dla nas szczególnego i nowego, podejścia do ingerencji w przestrzeń – jego, miasta, wnętrza. Przyjęliśmy założenie, że nie chodzi o to, aby pokazać siebie, wprowadzić coś zupełnie nowego, ale żeby ducha architektury, która już została nieco zakurzona, odkryć na nowo, na nowo odnaleźć – mówi dr arch. Katarzyna Kozień – Woźniak.
Architekci przyjęli trzy podstawowe sposoby postępowania – inne dla sali koncertowej, inne dla kameralnej, jeszcze inne dla przestrzeni publicznych (szatnie, hole, foyery). Remont został zakończony w 2010 roku. Rezultat pokazuje film, do którego zdjęcia zostały zrealizowane w marcu br. Sponsorami filmu są dostawcy produktów i technologii wykorzystanych podczas przebudowy obiektu, które nadały wnętrzom wyjątkowego charakteru:
Grupa Nowy Styl - dostawca foteli Oscar do sal koncertowych oraz mebli, krzeseł i sof do pomieszczeń administracyjno-biurowych, LUG Light Factory - dostawca oświetlenia sal i przestrzeni publicznych, a także firma ML System – wykonawca instalacji fotowoltaicznej w oparciu o przezierne baterie słoneczne zawieszone na konstrukcji stalowej, produkującej energię m. in. dla parkingu podziemnego.
Zdaniem architektów z firmy KKM Kozień „mimo wszystko istnieje coś takiego jak ponadczasowość dobrej architektury. (…) Tym walorem, który tak naprawdę trwa, jest gra brył w świetle”.
- Jeżeli istnieje szansa, żeby te obiekty udało się zachować dla następnych pokoleń jako znak czasów, w których powstawały, należy wszelkim wysiłkiem te obiekty dla potomności zachowywać – podsumowuje dr arch. Marek Kozień.
Film publikuje portal bryła pod poniższym linkiem: bryla.gazetadom.pl/bryla/1,85301,11891751,Odkurzony_modernizm__Filharmonia_w_Rzeszowie_po_remoncie.html
Zespół filmowy Para jest autorem filmów poświęconych współczesnej architekturze – ostatnio zrealizowane filmy prezentowały wybitne europejskie realizacje między innymi: pawilon letni Serpentine Gallery arch. Petera Zumthora w Londynie, Muzeum MAXXI arch. Zahy Hadid w Rzymie.
Filmy można oglądać w portalach architektonicznych, a także podczas spotkań dla architektów. Para ma na swoim koncie również filmy publikowane na DVD m. in. „Perspektywy architektury”, „Minimalizm-czysta forma” , „Piazzalogia”, „Scenografia życia”, „Architektura second life”, „Osiedle ZEN”, „Modernizm emocjonalny”, „Fabryki do życia”.
