Być może tak wkrótce będzie wyglądać panorama Londynu
Na początku
Burzliwa i długa historia projektu wieżowca Vauxhall Tower zbliża się ku końcowi. Pomysł powstał już w latach siedemdziesiątych. Na południowym brzegu Tamizy miał stanąć pierwszy w Londynie apartamentowiec, którego wysokość przekroczyłaby 150 metrów. Kryzys w 1973 uniemożliwił realizację tego śmiałego projektu. Już wówczas pomysł spotkał się z ostrą i gwałtowną krytyką. Dziś po ponad trzydziestu latach projekt jest bliższy realizacji niż kiedykolwiek wcześniej.
Wiele zdań na jeden temat
Wicepremier Wielkiej Bytanii John Prescott zaaprobował projekt Vauxhall Tower pomimo licznych negatywnych opinii na jego temat. Przeciwnicy wieżowca twierdzą, że dwustumetrowy apartamentowiec zepsuje widok na Pałac Westminster wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Uważają także, że budowa może zaszkodzić okolicznym zabytkom. Zdaniem ekspertów wyrządzonych szkód nie naprawi duża liczba mieszkań w nowym budynku. Chociaż projekt został poparty tylko przez burmistrza Kena Livingstone'a i rządową komisję architektoniczną, jego powstanie jest już prawie przesądzone, a decyzja Prescotta raczej nie zostanie podważona.
Wieża w centrum
Wieża ma być usytuowana w centrum miasta w jednej z sześciu londyńskich stref, gdzie o budowie wieżowców decyduje burmistrz i rząd. Oryginalny projekt budynku powstał w 2000 roku w firmie Broadway Malyan. Okrągła wieża o schodkowej strukturze miała być budynkiem rewolucyjnym i przyjaznym dla środowiska. W wieży będzie 167 apartamentów na 48 piętrach i ze specjalnym super-apartamentem na ostatnim piętrze. Bryła budynku spotkała się z bardzo ostrą krytyką organizacji zrzeszających urbanistów i architektów. W ich wyniku projekt przeszedł szereg zmian: jego schodkowa konstrukcja uległa wyrównaniu, dzięki czemu uzyskano efekt strzelistości, zmieniono też kolor pokrycia zewnętrznych ścian wieży.
Oszczędny i ekologiczny
Jednym z najistotniejszych aspektów konstrukcji Vauxhall Tower jest energooszczędność. Budynek będzie zwieńczony turbina wiatrową, która zapewni energie potrzebna do oświetlenia budynku. U podstawy wieży znajdzie się pompa i autonomiczna instalacja grzewcza. Dzięki zastosowaniu tych rozwiązań zużycie energii w wieży będzie o dwie trzecie mniejsze niż w przypadku tradycyjnych budynków o podobnych rozmiarach, a emisja dwutlenku węgla będzie o jedna trzecia niższa. Cały budynek pokryty zostanie potrójna warstwą izolatorów, co zmniejszy koszty ogrzewania i chłodzenia. Wentylacja budynku została również rozwiązana w nowatorski sposób - powietrze zasysane do wnętrza budynku, przejdzie przez warstwy izolacyjne co jeszcze bardziej obniży wpływ czynników zewnętrznych na warunki wewnątrz wieży.
