Po poprzednim, bardzo „mobilnym”, zadaniu konkursowym, w aktualnym numerze wracamy z tematem ku bardziej statycznej architekturze ― nie do końca jednak stałej i niezmiennej.
Biuro w kontenerze ― najtańsza kubatura izolująca od warunków atmosferycznych. Standardowy, metalowy prostopadłościan, towarzyszący od samego początku każdej nowej inwestycji. Mieści tymczasowe szatnie, magazyny, stróżówki, a także biura oraz miejsce przechowywania dokumentacji. Zawsze zasiedlany doraźnie, na czas budowy. Niestety często są prowizoryczne także jeśli chodzi o warunki pracy i przebywania w nich.
Pomysł na zrewidowanie takiej przestrzeni zrodził się podczas moich rozmów z Kennethem Hoggiem, jednym z partnerów w biurze Fosters + Partners. Opowiadając o niedawno ukończonym projekcie, londyńskim apartamentowcu The Albion House, nadmienił, iż lokalizacja obiektu (budynek sąsiaduje z pracownią firmy w londyńskim Battersea) wzbudziła duży entuzjazm wśród pracowników zajmujących się opracowywaniem dokumentacji. Stało się tak dlatego, ponieważ to sąsiedztwo pozwoliło uchronić zespół przed przenosinami na miejsce budowy, właśnie do nielubianych kontenerów. Trudno się dziwić, aby ktokolwiek chciał opuścić eleganckie, wygodne biuro z widokiem na Tamizę i nad wyraz dobrą kantyną (jak na warunki angielskie) na stalową puszkę.
Konkurs miał za zadanie odkryć możliwości, które daje wykorzystanie w pełni mobilnej, nieciekawej struktury, jaką jest kontener. Byliśmy ciekawi jak Wy postrzegacie te 33 m3 przestrzeni. Jako sztywne pudło, czy też podwaliny nowego typu struktury tymczasowej, która przez swoje atrybuty ustanawia nowe standardy biura?
Odwiedzi były różnorodne. Większość z przysłanych prac była pewnego rodzaju analizą modułowości kontenera, schematów jego rozstawienia i połączenia we współfunkcjonującą przestrzeń. Poprawne, ale niestety w żaden sposób nieodkrywcze. Ot, kolejne akademickie rozpracowanie modułowości w architekturze, w tym przypadku ułatwione o wcześniej sprecyzowane wymiary modułu. Kilka innych prac było studium tego, jak powinna być zaaranżowana przestrzeń w takim miejscu. Niestety w większości przypadków spersonifikowane, dostosowane do wymiarów kontenera meble przegrywały na rzecz designerskich lamp czy nowoczesnych siedzisk. Pojawiły się także dwie prace dotyczące dynamiki przestrzeni. Autorzy zaprezentowali pomysł na kontener z siłownikami hydraulicznymi, które są w stanie rozsunąć ścianki, zwiększając tym samym przestrzeń. Rozwiązanie ciekawe, niestety niezbyt oryginalne (liczne mobilne kioski reklamowe korzystają z tego rozwiązania) i jak na możliwości tymczasowego biura zbyt wyrafinowane i za drogie.
I nagroda Filip Kujawski
Biorąc pod uwagę wszystkie zastrzeżenia do przesłanych opracowań, jako zwycięską pracę wybraliśmy pomysł Pana Filipa Kujawskiego. Myśl przewodnia taka sama jak w dwóch wyżej wymienionych projektach, rozwiązana jednak w bardziej adekwatny sposób. Przestrzeń standardowego kontenera jest w stanie powiększać się w najprostszy i najlepszy sposób ― poprzez uchylane ścianki, które także po połączeniu z kolejnym kontenerem zamiast przegrody poziomej tworzą zadaszenie nowej powierzchni. Dzięki temu sposobowi, używając dwóch kontenerów-modułów, uzyskujemy przestrzeń wielkości trzech modułów. Wszystko przy użyciu standardowych, nieznacznie zmodernizowanych kontenerów. Osobiście chciałem także wyróżnić Panią Magdalenę Cąkałę, której praca wyróżniała się sposobem opracowania graficznego. Bardzo „śląski” sposób podania, w którym widać ducha gliwickiej Politechniki.
Michał Słowiński
I nagroda Filip Kujawski
